Η επιδημία χολέρας, που έχει σημαντική θέση στην ιστορία και επηρεάζει τη ροή, θεωρείται ένα είδος πανδημίας. Αυτή η ασθένεια, γνωστή και ως ασιατική χολέρα ή επιδημία ασιατικής χολέρας, ξεκίνησε το 1817 και συνεχίστηκε μέχρι το 1824. Η επιδημία που άρχισε να εξαπλώνεται γύρω από το Δέλτα του Γάγγη αναφέρεται σε ένα είδος εντερικής λοίμωξης. Η αιφνίδια έναρξη της νόσου εξελίσσεται με άφθονη υδαρή διάρροια και το βακτήριο Vibrio Cholerae προκαλεί την ασθένεια. Η περίοδος επώασης της νόσου είναι μεταξύ 1 και 5 ημερών. Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, η πρώτη εμφάνιση της νόσου έγινε μέσω του Kumbh Mela, ενός είδους ινδουιστικού φεστιβάλ, από το οποίο εξαπλώθηκε ευρέως.
Τι είναι η χολέρα;
Η χολέρα είναι μια ύπουλη ασθένεια που εμφανίζεται ιδιαίτερα σε περιοχές με μολυσμένα νερά και σε μέρη με κακή υγιεινή. Ο κίνδυνος μόλυνσης, ο οποίος εμφανίζεται όταν τα βακτήρια που προκαλούν την ασθένεια έρχονται σε επαφή με τρόφιμα και ποτά, εξαπλώνεται γρήγορα. Η σημασία της προσωπικής υγιεινής και των πηγών καθαρού νερού είναι εξαιρετικά ευεργετική για την πρόληψη ασθενειών.
Τα βακτήρια που προκαλούν χολέρα απεκκρίνονται με τα κόπρανα. Αυτή η ασθένεια είναι πιο συχνή σε χώρες που δεν διαθέτουν επαρκώς απολυμανμένο σύστημα αποχέτευσης. Η ταχεία απώλεια υγρών στο σώμα με τη νόσο προκαλεί μείωση των αλάτων του σώματος και παράπονα όπως κόπωση στο άτομο. Εάν το νερό των λυμάτων αναμειχθεί με το πόσιμο νερό κατά τη διάρκεια της επιδημίας, η εξάπλωση της νόσου θα επιταχυνθεί.
Πού εκδηλώθηκε το ξέσπασμα της χολέρας;
Η ασθένεια της χολέρας, η οποία εξαπλώθηκε για πρώτη φορά γύρω από το Δέλτα του Γάγγη το 1817, διέσχισε τον Κόλπο της Βεγγάλης και έφτασε στην Καλκούτα τον Σεπτέμβριο. Η ασθένεια, η οποία εξαπλώθηκε γρήγορα σε μεγάλο μέρος της ηπείρου, εμφανίστηκε στη Βομβάη στη δυτική ακτή το 1818. Η Μέση Ανατολή, η Νοτιοανατολική Ασία, οι ακτές της Μεσογείου και της Ανατολικής Αφρικής είναι μεταξύ των περιοχών όπου εξαπλώνεται η ασθένεια. Η χολέρα έφτασε μέχρι τη Μεσόγειο και την Κίνα πριν τελειώσει, σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες, συμπεριλαμβανομένων Βρετανών στρατιωτών. Τον 19ο και τον 20ο αιώνα, επιδημίες χολέρας εμφανίστηκαν περισσότερες από μία φορές σε παρόμοια περιοχή. Η πρώτη επιδημία επηρέασε σχεδόν όλες τις χώρες της Ασίας και εξαπλώθηκε με άνευ προηγουμένου τρόπο.
Ποια είναι τα συμπτώματα της χολέρας;
Συνήθως, τα συμπτώματα της χολέρας είναι ήπια και δύσκολα αντιληπτά. Ωστόσο, φαίνεται επίσης ότι είναι πολύ σοβαρό σε ορισμένους ασθενείς. Δεδομένου ότι η ασθένεια δεν μεταδίδεται απευθείας από άτομο σε άτομο, η επαφή δεν ενέχει κίνδυνο για τη διάδοσή της. Στο 1/20 κατά μέσο όρο των ασθενών, παρατηρούνται έμετοι, άφθονη υδαρή διάρροια, ανησυχία, κράμπες στα πόδια, ευερεθιστότητα, απώλεια ελαστικότητας του δέρματος, μείωση της αρτηριακής πίεσης, γρήγορος καρδιακός παλμός και ξαφνική νεφρική ανεπάρκεια. Η πιθανότητα σοκ και αφυδάτωσης είναι υψηλή καθώς η θερμοκρασία του σώματος και τα υγρά πέφτουν γρήγορα. Εάν δεν ξεκινήσει η θεραπεία, ο ασθενής μπορεί να πεθάνει μέσα σε λίγες ώρες. Ορισμένοι ερευνητές αναφέρουν ότι ο λόγος για το τέλος της πρώτης επιδημίας χολέρας το 1824 είναι ότι το κρύο του χειμώνα σκοτώνει τα βακτήρια στις πηγές νερού.
Πώς αντιμετωπίζεται η χολέρα;
Εάν η θεραπεία της χολέρας δεν χορηγηθεί έγκαιρα, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν καταστάσεις όπως νεφρική ανεπάρκεια, κώμα, σοκ και θάνατο. Για τη διάγνωση, ο ασθενής υποβάλλεται πρώτα σε φυσική εξέταση. Στη συνέχεια, ζητείται εξέταση κοπράνων και προγραμματίζεται θεραπεία ανάλογα με το αποτέλεσμα. Στη θεραπεία, στοχεύει στην αντικατάσταση του υγρού που χάνει ο ασθενής μέσω της φλέβας ή του στόματος. Σε σοβαρές περιπτώσεις, εκτός από τη θεραπεία με υγρά, εφαρμόζεται και θεραπεία για μικροβιακούς παράγοντες. Η αντιβιοτική θεραπεία θα δώσει αποτελεσματικά αποτελέσματα. Με τη θεραπεία με αντιβιοτικά, η ποσότητα των κοπράνων και η διάρκεια της διάρροιας μειώνονται. Ο γιατρός αποφασίζει εάν θα εφαρμόσει αυτή τη θεραπεία ή όχι. Η περιττή και ασυνείδητη χρήση αντιβιοτικών μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες παρενέργειες στους ασθενείς.